R5238-149 Sposób kuszenia matki Ewy

Zmień język 

::R5238 : strona 149::

Sposób kuszenia matki Ewy

„A wąż był chytrzejszy nad wszystkie zwierzęta polne, które był uczynił pan Bóg; ten rzekł do niewiasty: także to (jest), że wam Bóg rzekł. nie będziecie! jedli z każdego drzewa sadu tego?” – 1 Moj. 3:1

Nauka Pisma Św., że Bóg nie uznaje grzechu znaczy, że On nie praktykuje grzechu. On nie popełnia grzechu i go nie toleruje. On nie jest asystentem grzechu. On nie może patrzeć na grzech z jakimkolwiek stopniem względności. On nie okazuje względu, ani światła na poparcie, ani nie zwraca oka na cokolwiek grzesznego, ale przeciwnie On odwraca się od tych rzeczy. On nie ma najmniejszej sympatii do czegokolwiek, co byłoby grzeszne.

Dlatego jeżeli człowiek byłby grzeszny w najwyższym możliwym stopniu, Bóg nie miałby jakiegokolwiek dla niego współczucia. Pismo Św. podaje nam myśl, że człowiek nie jest tym sposobem grzesznym w najwyższym stopniu, lecz że on jest grzesznym z powodu słabości i że te słabości miały swój początek w nieposłuszeństwie ojca Adama; a kara śmierci ojca Adama przyszła na niego, jako wynik jego nieposłuszeństwa, jak to jest zapisane w 1 Moj. Bóg zamierzył odkupić człowieka od przekleństwa i zamierzył dać mu zupełne pojednanie ze Sobą przez restytucję, która ma być dokonana przez naszego Pana Jezusa pod Królestwem Mesjasza, dlatego, że człowiek jest grzesznikiem z natury raczej niż ze swej własnej woli.

Tacy, którzy nie zastosują się do praw i reguł tego Królestwa, będą poczytani za rozmyślnych grzeszników. Bóg nie spojrzy na nich z jakimkolwiek stopniem względności. On od nich odejmie wszelkie prawo i przywilej. Oni będą wytraceni, jak jest napisane, że „wszystkich niepobożnych (Bóg) wytraci”, we wtórej śmierci (Ps. 145:20).

ZWIEDZENIE PRZEZ NASTRĘCZENIE UMYSŁOWE

Można także powiedzieć, że istnieje inteligentny grzech. Ci, którzy znają dobre, a czynią złe, są rozmyślnymi grzesznikami. Owym wielkim rozmyślnym grzesznikiem, według Pisma Św. jest Szatan. Czytamy, więc, że on był mordercą od początku i nie został w Prawdzie (Jan 8:44). On zamordował nasz rodzaj przez swoje oszukaństwo. On nie powiedział prawdy, lecz źle ją przedstawił. On powiedział Ewie, że ona nie umarłaby gdyby zjadła z zakazanego owocu; a że otrzymałaby mądrość i znajomość taką, jakiej się domagała. Nie rozumiemy tego, że Szatan to uczynił w bezpośredni, sposób, lecz przez węża.

Według Pisma Św., wąż wtenczas nie czołgał się, lecz stał w inteligencji o stopień niżej od pierwszych naszych rodziców. Szatan użył tego węża w celu doradzenia Ewie, aby stała się nieposłuszną Stworzycielowi. Ewa powinna była powiedzieć: „Któż to jest, co poucza mnie, abym nie słuchała tego wielkiego Stworzyciela, który uczynił człowieka?” Ta pokusa nasunęła się jednakże, w nader zwodniczy sposób. Wąż nie przemawiał słowami, lecz widocznie za pomocą uczynków. On nieustannie przychodził do drzewa, z którego owocu Adamowi i Ewie zostało zabronione jeść, i jadł z tego owocu.

Matka Ewa widziała, że wąż jadł z owocu i że był najmądrzejszy ze wszystkich zwierząt. Wówczas wytworzyła się jej myśl, że przyczyna, dla której wąż był najmądrzejszy ze wszystkich zwierząt była ta, że on jadł z drzewa, jadł owoc zakazany. Następnie nasunęła się myśl, że przyczyna, dla której oni nie mieli jeść owocu z tego drzewa, była ta, że byli powstrzymywani od stania się tak rozumnymi jak to oni pojmowali, że mogliby się stać. W końcu, ta myśl została nasunięta: „Jeżeli zjecie z owocu tego drzewa, to wpływ tego owocu, nad wami wywarty, uczyni was podobnymi do samego Boga Będziecie wszystko wiedzieli”. Tak, więc, stanowiło to ważne zwiedzenie, które przyszło na Ewę, było tą pośrednią nauką, podaną z opętaniem węża przez Szatana.

ZDEGRADOWANIE WĘŻA NIE JEST NIESPRAWIEDLIWOŚCIĄ

Ktoś mógłby argumentować, że matka Ewa nie zgrzeszyła. My mówimy: właśnie, że zgrzeszyła. Ona wiedziała, że nie miała prawa gwałcić rozkazu, który otrzymała. Każdy, co czyni złe umyślnie, popełnia grzech. My moglibyśmy w takim razie uniewinnić i człowieka, który ukradnie tysiąc dolarów. On wie w przypadku kradzieży, że kradnie tysiąc dolarów. Złe zostało popełnione, mniejsza o to, czy go kiedykolwiek zaaresztują czy nie.

Innymi słowami mówiąc, to złe rozpoczyna się w sercu, z gotowością lub z zamiarem czynienia złego. Taki jest grzesznikiem – przestępcą prawa. Tak, więc i Ewa była przestępczynią prawa i w tym znaczeniu była wystawiona na karę. Wąż jednakże nie był moralną istotą, tak, że on miał otrzymać osobliwą karę, jako przestępca. Tym przestępcą był Szatan, który będzie wytracony jak i ci wszyscy, którzy posiadają jego ducha, jego usposobienie.

Wężowi jednakże została wymierzona kara – nie w celu ukarania go, bo on nie uczynił, czegoś takiego, co było przeciwne jego naturze, lecz w celu uczynienia węża synonimem grzechu, dlatego, że on był narzędziem grzechu. Wąż stał się symbolem grzechu i Szatana. Gdy dzieci Izraela stali się nieposłusznymi na puszczy, Bóg pozwolił na kąsanie ich przez węże ogniste. On polecił Mojżeszowi wzniesienie miedzianego węża na drągu, aby ten, który wejrzał na niego, mógł żyć (4 Moj. 21:6-9). Pan nasz powiedział, że „jako Mojżesz węża na puszczy wywyższył, tak musi być wywyższony Syn Człowieczy, aby każdy, kto weń wierzy nie zginął, ale miał żywot wieczny” (Jan 3:14, 15). Tak jak Mojżesz podniósł węża na puszczy dla uzdrowienia ludu, tak wszyscy mogą być uzdrowieni przez udanie się z ufnością do naszego Pana o potrzebną pomoc.

Wężowi nie stała się jakaś niesprawiedliwość wtedy, gdy Bóg wyrzekł: „Na brzuchu twoim czołgać się będziesz” (1 Moj. 3:14). Bóg nie zawarł przymierza z nikim innym jak tylko ze Swymi rozumnymi stworzeniami. Tak, więc, jeżeli by wół został zdegradowany do stanu żaby – to zdegradowanie nie byłoby gwałceniem sprawiedliwości. Wąż i inne zwierzęta posiadają życie, jako niezasłużoną łaskę od wielkiego Stworzyciela. Nie ma stworzenia, które miałoby najmniejsze prawo domagania się błogosławieństw i przywilejów, które miałyby na nie spłynąć. W zdegradowaniu danego zwierzęcia jedynie z jednej formy życia w inną, nie znajdowała się niesprawiedliwość. To jednakże jest nauką pokory, która była mniej więcej pożyteczną przez całe 6000 lat historii człowieka i będzie pożyteczną przez całe Mesjaszowe zbliżające się chwalebne panowanie sprawiedliwości.

====================

— 15 maja 1913 —