R5635-59 Studium biblijne: Psychologiczny moment

Zmień język 

::R5635 : strona 59::

Psychologiczny moment

— 14 MARCA — 1 SAM. 11:1‑15 —

KRÓL SAUL POMIMO POMAZANIA OD BOGA OGLĄDA SIĘ NA GŁOS LUDU – JAKI SPOSÓB WYKORZYSTUJE STOSOWNE DLA SIEBIE OKOLICZNOŚCI – AKCEPTACJA LUDU DLA SAULA – SPOSOBNOŚCI OTWARTE DLA WSZYSTKICH – OGÓLNE LEKCJE WYNIKAJĄCE Z DOŚWIADCZEŃ SAULA – SZCZEGÓLNE WNIOSKI DLA KOŚCIOŁA, KTÓRY JEST RÓWNIEŻ POWOŁANY NA URZĄD KRÓLEWSKI – KRÓLEWSKIE KAPŁAŃSTWO – WSZYSCY LUDZIE BĘDĄ PONOWNIE UCZYNIENI KRÓLAMI POD PANOWANIEM MESJASZA – WSZYSCY MIŁOŚNICY NIEPRAWOŚCI ZOSTANĄ UNICESTWIENI

 „Lepszy jest nierychły do gniewu niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest niżeli ten, co zdobył miasto” – Przyp. 16:32

IZRAEL poprosił o króla. Bóg przez Proroka Samuela sprawił, że namaszczony Saul stał się królem. Lud Izraela zgromadził się, a Boży Prorok Samuel wskazał na Boski wybór dla nich. Niektórzy ludzie chętnie zaakceptowali ten wybór; ale szorstkie elementy odmówiły, szyderczo mówiąc: Kim on jest? Jakie ma zasługi, że powinniśmy wiązać z nim nadzieje, że swymi rękoma dokona coś wielkiego?

Wyglądało na to, że Pan i Jego plan zawiodły – jakby wybór wydawał się niezadowalający kogokolwiek i spełzł na niczym. Saul widząc, że ma tylko połowiczne poparcie ludu, nie usiłował wykonywać władzy. On powrócił do swojego domu – wznowił życie jako rolnik; możemy być jednak pewni, że cierpliwie czekał na nadejście dogodnego lub psychologicznego momentu, kiedy z Boskim błogosławieństwem mógłby podjąć obowiązki i odpowiedzialność króla, na którego miał Boskie namaszczenie.

Życie na farmie Saula trwało tylko miesiąc, gdyż nadarzyła się okazja, która przyniosła mu poparcie całego ludu jako króla. Ammonici, zamieszkujący na wschód od izraelskich posiadłości, rozpoczęli wojnę jednemu z jednym z pokoleń Izraela. Przez pewien czas oblegali Jabesz w Gileadzie, dopóki miasto nie znalazło się w tak trudnych warunkach z powodu braku jedzenia, itp., że poprosiło o podanie warunków poddania się. Generał Ammonitów zadrwił z nich, że pozwoli im ujść z życiem pod jednym tylko warunkiem; mianowicie, oni mieli wyłupać sobie jedno oko, jako hańba dla całego narodu Izraela.

Poproszono o czas – siedem dni – na decyzję. Jeśli oni w tym czasie nie uzyskaliby pomocy, poddaliby się na tym warunkom. Wysłano posłańców, prawdopodobnie do wszystkich pokoleń. W każdym razie, niektórzy z nich przybyli do miejsca, w którym mieszkał Saul, najwidoczniej mając nadzieję, że ten, który został wybrany na króla, zaakceptowany przez część ludu, podejmie kroki w celu ich uwolnienia. Haniebność sytuacji upadającego domu, dotknęła serca Saula. Izraelowi, któremu Bóg obiecał na własność ziemi i Swoje wsparcie, brakowało wiary i przywództwa.

Saul został mianowany przywódcą i nadszedł psychologiczny moment, by mógł zacząć nimi przewodzić. On zabił woły całego zaprzęgu, który prowadził i rozesłał ich cząstki do wszystkich pokoleń, mówiąc, że jeśli ktoś nie odpowie i nie dołączy do obrońców wspólnej sprawy, by zmazać hańbę, to jego woły również zostaną porąbane na kawałki. Było to specyficzny rozkaz jak na króla; ale wydaje się, że dotknął właściwego miejsca, ponieważ trzysta trzydzieści tysięcy ludzi odpowiedziało. Posłańcy wrócili do Jabesz w Gileadzie z zapewnieniem pomocy przed południem następnego dnia; i oni dali odpowiedź swoim oblegającym, że w wyznaczonym czasie oni wyjdą do Ammonitów, by uczynili z nimi to, co uznają za słuszne – tymczasem spodziewali się uwolnienia, które uczyniłoby ich wrogów niezdolnymi do ich skrzywdzenia.

Król Saul podzielił swoją armię na trzy oddziały i z trzech różnych miejsc nagle uderzył na oblegające wojska, rozgromił jem, zabijając wiele ludzkich istnień i wyzwalając lud Izraela. Dzięki temu W wyniku czego Izraelici zdali sobie sprawę, że Bóg rzeczywiście dał im mądrego króla, którego oni tak wolno rozpoznawali; i pytali o tych, którzy z początku mówili przeciwko Saulowi, mówiąc: Niech teraz zostaną zabici. Król jednak był mądry oraz hojny, i powiedział: „Nie będzie nikt zabity dnia tego, bo dziś Pan uczynił wybawienie w Izraelu” – 1 Sam. 11:13.

::R5635 : strona 60::

BOSKI CHARAKTER OBRONIONY

Ponownie przypominamy naszym czytelnikom, że choć ta wojna i wymordowanie Ammonitów miały Boską aprobatę i błogosławieństwo, to jednak nie oznaczało tego, co wielu z nas kiedyś przypuszczało; mianowicie, że te tysiące Ammonitów, zabitych we śnie lub w chwili przebudzenia, natychmiast udały się do teologicznego Piekła, aby tam cierpieć wieczne męki. Wręcz przeciwnie, oni udali się oni do wielkiego więzienia śmierci, grobu, gdzie mieli spać w oczekiwaniu, aż w Boskim zarządzeniu Chrystus umrze jako Odkupiciel świata – i jeszcze więcej, mieli czekać do czasu, gdy we Wtórym Adwencie Odkupiciel weźmie Swoją wielką Moc i rządy, rozpoczynając Swoje dzieło przywoływania ze śmierci wszystkich, którzy są w grobach – Jana 5:28,29.

Aby zrozumieć tę sytuację, musimy pamiętać, że wszyscy ludzie znajdują się pod wyrokiem śmierci, nie są godni życia wiecznego. I tak wszyscy musieli umrzeć; i nie miało większego znaczenia, czy umrą od głodu, czy choroby, czy zarazy, czy od miecza. Ta kara brzmiała: „Śmiercią umrzesz” – nie będziesz żył, w jakikolwiek sposób czy gdziekolwiek. Ten pogląd na sprawy ma wyraźny wpływ na wszystko, co dotyczy Pańskiej autoryzacji dla wojen, przyzwolenia na głód, choroby, itp. Podczas gdy Bóg egzekwował karę: „Zapłatą za grzech jest śmierć”, i w ten sposób demonstrował Swoją sprawiedliwość, to w inny sposób przygotowywał się do zamanifestowania Swojej Miłości. Pierwszym krokiem do zamanifestowania tej miłości było posłanie Swego Syna, aby stał się Odkupicielem człowieka – by umarł za grzech Adama, w którym cała rasa została skazana na śmierć.

Boski Plan nadal jest ukryty przed ogółem świata. Jedynie Pański poświęcony lud może dzięki Biblii posiadać jasne zrozumienie wielkiego Boskiego celu miłości dla ludzkiej rasy. Są oni poinformowani i są w stanie zrozumieć Poselstwa, że ostatecznie Bóg ustanowi Królestwo, które zwiąże szatańską moc,

::R5636 : strona 60::

uwolni ludzkość od jej mentalnych, moralnych i fizycznych słabości – rezultatów przekleństwa – i przywróci wszystkich posłusznych do pełnej doskonałości i społeczności z Bogiem.

WIELKIE SPOSOBNOŚCI CZEKAJĄ NA WSZYSTKICH

Spoglądając na świat, dostrzegamy, że możliwości osiągnięcia postępu i wielkości w żadnym wypadku nie są równe. Niemniej jednak niewielu mężczyzn i niewiele kobiet wykorzystuje wszystkie swoje złote możliwości, które otrzymali dla swojej własnej poprawy i na użytek dla swoich bliźnich. Wszyscy oni mogą wziąć dobrą lekcję od Saula; ponieważ on oczywiście posiadał pewne dobre cechy, które następnie zmienił lub nadużył.

O tym, że Saul miał pokorę, świadczy fakt, że kiedy pojawiła się sugestia, że zostanie królem, odrzucił tę myśl, gdyż wydawało mu się, iż jest niegodny takiego stanowiska, mówiąc, że są większe pokolenia niż to, do którego należał, i że nawet w jego własnym pokoleniu są wybitniejsze rodziny niż jego. Potem znów, w czasie, gdy Prorok Samuel zwołał lud, by przez Pańskie losy zdecydować, kto powinien zostać królem, Saul ukrył się wśród taboru, siedząc wśród stosów bagaży. On wiedział, na kogo Pański los padnie; i trzeba to zapisać na jego korzyść, że nie wynosił się wśród ludu, wskazując na siebie i mówiąc: Pan z pewnością mnie wybierze. A potem, gdy część ludu szemrała, że on jest nie do przyjęcia, Saul po cichu odszedł do swego domu, na swoją farmę, pozostawiając sprawy swemu tokowi. W ten sposób okazał cierpliwość i mądrość, a także pokorę.

Jego dalsze działania i dowodzenie armią Izraela, pokazały jego wiarę w Boga oraz jego odwagę. Gdyby Saul zachował te cechy, jego późniejsze doświadczenia byłyby całkowicie inne. Prawie każdy młody mężczyzna i młoda kobieta znajdujący się na progu życia, a także osoby starsze, mogą zdobyć pewne cenne i trwałe lekcje z doświadczeń Saula.

Może to niektórych zaskoczyć, gdy powiemy, że Chrześcijanie – ludzie poświęceni Bogu – mogą nauczyć się szczególnych lekcji z doświadczeń Saula. Oni, podobnie jak Saul, zostali mianowani przez Boga nie tylko na królów, ale także na kapłanów, „Królewskie Kapłaństwo”. Tak jak Saul został namaszczony olejkiem, tak Królewskie Kapłaństwo jest namaszczone Duchem Świętym. Jak Saul został odrzucony przez lud, i cierpliwie czekał na Pański czas, tak i ludzkość nie jest jeszcze gotowa na Rządy tego Królewskiego Kapłaństwa, którego Głową jest Jezus; jeszcze nie nadszedł Boski czas na ustanowienie tego Królestwa. Lekcje cierpliwości, pokory i zaufania w Bogu są niezbędne, aby po wytrwaniu odziedziczyć obietnice – Żyd. 6:12.

Zbliża się wielki Armageddon, z którego świat za wielką cenę wyciągnie straszne lekcje. Potem jednak Królestwo Mesjasza stanie się bardzo popularne; i oni będą mówić, tak jak mówili w czasach Saula: Zabijmy wszystkich przeciwników. Jednakże uwielbiony Chrystus – Jezus jako Głowa, Kościół jako Jego członkowie – będzie bardzo łaskawy i zostanie ogłoszona powszechna amnestia dla wszystkich, którzy będą chcieli postępować zgodnie z zasadami Królestwa.

Nie tylko ci, którzy prześladowali Zbawiciela, otrzymają przebaczenie i pomoc do powrotu do harmonii z Bogiem przez Niego, ale także ci, którzy gardzili Królewskim Kapłaństwem i z nieświadomości ich prześladowali, zostaną miłosiernie potraktowani. „Bracia wasi nienawidzący was, a wyganiający was dla imienia mego mówią: Niech się okaże sława Pańska. [Czynimy to dla dobra sprawy] Okażeć się zaiste ku pociesze waszej; ale oni pohańbieni będą.”

Zawstydzenie, jakie wtedy przyjdzie na wszystkich, którzy w międzyczasie przeciwstawiali się Pańskiemu wyborowi do klasy Jego Królestwa, będzie wystarczającą karą. Po zawstydzeniu i Boskim przebaczeniu, wszystkim chętnym i posłusznym, Chrystus przyniesie błogosławieństwa „czasów naprawienia wszystkich rzeczy [Restytucji – przyp. tłum.], co był przepowiedział Bóg przez usta wszystkich świętych swoich proroków od wieków” – Dz. Ap. 3:21.

ŚWIAT PEŁEN KRÓLÓW

Bóg stworzył Ojca Adama jako króla ziemi. Gdyby on pozostał lojalny wobec swego Boga, zachowałby nie tylko swoje życie, zdrowie i szczęście, ale także swoją królewską władzę nad zwierzętami, rybami i ptakami – rządząc nimi przez telepatyczne moce. Złamanie przez Adama Przymierza z Bogiem nie tylko przyniosło śmierć i oddzielenie od Boga, ale także osłabiło jego moce rządzenia w odniesieniu do niższych stworzeń. Odkupienie dokonane przez śmierć Jezusa ma ostatecznie dotrzeć do wszystkich członków rasy Adama i nie tylko będzie skutkowało ich przywróceniem do ludzkiej doskonałości umysłu i ciała, ale także obejmie przywrócenie królewskich mocy.

W republice uznaje się zasadę równości wszystkich ludzi wobec prawa. W republice każdy człowiek jest królem; i ci królowie głosują na jednego z pośród siebie, by był ich prezydentem-królem lub żeby sprawował inne stanowisko władzy wykonawczej jako sługa wszystkich. Taka jest teoria, ideał, ale wszyscy wiemy, że jest ona w mniejszym lub większym stopniu ułomna. Daremne jest twierdzenie, że wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi sobie, skoro wiemy, że istnieją wielkie nierówności już przy narodzinach, w charakterze, w talentach, w sile woli. Chociaż idea republiki byłaby idealnym stanem dla doskonałego człowieka, jednak tylko częściowo spełnia ona swoje wymogi, gdy człowiek jest niedoskonały.

Królestwo Mesjańskie nie zostanie ustanowione jako republika. Zamiast dawać ludzkości więcej władzy i pozostawiać wszystko do rozstrzygnięcia przez powszechne głosowanie zgodnie z wolą większości,

::R5636 : strona 61::

Królestwo Mesjańskie zrobi odwrotnie. Ustanowi prawo, ukarze każde naruszenie tego prawa i wskaże ludziom, że nie mają kwalifikacji do rządzenia sami sobą, i to dlatego Bóg zarządził ustanowienie Królestwa Mesjańskiego do panowania nad ludzkością, dopóki oni będą znajdować się w niedoskonałym stanie oraz by doprowadzić ich do Restytucji do pełnej doskonałości, gdzie oni wszyscy będą zdolni, zgodnie z pierwotnym założeniem, być królami; lub, nie osiągając tego standardu, zostaną zniszczeni jako niepoprawni, miłujący niesprawiedliwość.

Z pewnością Boski Program dla ludzkości jest piękny, prosty, wzniosły i bardzo wysublimowany! Nie pozostawia nic więcej do życzenia. Jak oświadcza Biblia, będzie on „pożądanym od wszystkich narodów”. Ci, których oczy i uszy zrozumienia są otwarte na docenienie tego Poselstwa Biblii, mają obecnie znaczną przewagę nad przeciętnym człowiekiem. Ta wiedza jest im bardzo pomocna, jak tylko uświadomią sobie, że namaszczenie ich Duchem Świętym, który na nich spoczywa, ma na celu przygotowanie ich do bycia w przyszłości Królewskim Kapłaństwem, i przyniesienie wraz z Jezusem błogosławieństw Jahwe dla ludzkości, zgubionej przez grzech, odkupionej na Kalwarii.

====================

— 15 lutego 1915 r. —