R5761-269 Dwie części pracy Żniwa

Zmień język 

::R5761 : strona 269::

DWIE CZĘŚCI PRACY ŻNIWA

NIEKTÓRZY z drogiego ludu Bożego zastanawiali się, jaki związek z końcem Żniwa ma Foto-Drama i praca kolporterów. Czyjaś wiedza na temat Dramy siłą rzeczy będzie ograniczona do jego kontaktu z nią. Są tacy, którzy o niej słyszeli, ale niewiele o niej wiedzą. Ogólne sprawozdania otrzymane od czasu jej powstania, są bardzo zadowalające. W niektórych regionach zbory znacznie się powiększyły. W pewnych miejscowościach przyjaciele najpierw czuli się zawiedzeni, ale później informowali, że po kilku niedzielach, gdy ludzie mieli więcej czasu, by pozwolić Prawdzie, mniej lub bardziej wniknąć w ich umysły, wielu opuściło kościoły, w których nie mogli znaleźć zadowalającego pokarmu i zaczęło uczęszczać na nasze spotkania. Z reguły gdziekolwiek Drama była pokazywana, zbory się powiększały. Pewne niezwykłe osoby przyszły do światła Teraźniejszej Prawdy – wielu z Pańskiego ludu, którzy wcześniej byli w ciemności przez uprzedzenia i przesądy, a inni ze świata. W ten sposób zainteresowali się Prawdą, dzięki pracy kolporterów zaczęli badać i czytać Wykłady Pisma Świętego.

Podobnie w ostatnim roku wydano 42 000 000 egzemplarzy Bible Students Monthly, które, choć dotychczas w żadnym razie nie przyprowadziły milionów do zborów, jednak niewątpliwie wykonano dobrą pracę – pracę poruszania ludzkich umysłów, pobudzania ich do myślenia i dotarcia do niektórych z klasy Wielkiej Kompanii. Inni, być może, za pomocą naszej bezpłatnej literatury, zostali doprowadzeni do zupełnego poświęcenia. Wydaje się, że cała ta praca należy do Żniwa, bo nie miała miejsca wcześniej.

ORACZ WYPRZEDZI ŻNIWIARZA

Praca Żniwa dynamicznie się rozwijała, aż do czasu jej ukoronowania. Jednak nie mamy rozumieć, że Żniwo jest już zakończone, ponieważ są dwie części pracy – gromadzenie pszenicy i palenie kąkolu. Moglibyśmy pomyśleć, że zbieranie pszenicy zostało zakończone i że jeśli nasze oczekiwania są prawdziwe, to liczba Prawdziwie Wybranych będzie kompletna pod koniec Czasów Pogan, tak że nikt więcej nie będzie mógł już wejść. Nie jesteśmy o tym przekonani i nie wolno nam zgadywać. Drugą częścią pracy Żniwa ma być palenie kąkolu i przebudzenie klasy Wielkiej Kompanii oraz przygotowanie jej do wyjścia, aby zakupiła oliwę do swoich lamp. Jeśli mamy właściwy pogląd na to zagadnienie, to wydaje się, że teraz jest szczególny czas, w którym klasa Wielkiej Kompanii będzie słuchać – czas, kiedy głupie panny otrzymają światło, oliwę, a także czas, w którym mądre panny weszły albo wkrótce wejdą w związek małżeński.

Mamy pamiętać, że w tekście Pisma Świętego, który mówi o oraczu wyprzedzającym Żniwiarza, Żniwiarzem jest nasz Pan, a oraczem jest Czas Wielkiego Ucisku. Ten Czas Ucisku wyprzedzi pracę Żęcia i doprowadzi ją do końca. Jednak Czas Ucisku będzie trwał dalej – oracz będzie nadal orał, aż skończą się wszystkie nasze wysiłki w odniesieniu do żęcia. Ale w międzyczasie, zanim ta ciemna noc w pełni nastanie, musimy dobrze pracować w powierzonej nam przez Pana pracy. Celem Prawdy jest nie tylko udoskonalenie „Oblubienicy” Chrystusa, Wodza Pierworodnych, ale także rozwinięcie klasy Wielkiej Kompanii oraz dawanie świadectwa dla całego świata. Każda nieostrożność z naszej strony lub zaprzestanie działalności w służbie Prawdy, podczas gdy sposobności ciągle istnieją, byłyby w naszej ocenie wielkim błędem. Jeśli jesteśmy lojalni, Pan da nam większe sposobności w przyszłości – błogosławienie wszystkim narodom, plemionom i rodzinom ziemi – Gal. 3:8,16,29.

CI, KTÓRZY POŚWIĘCAJĄ SIĘ MIĘDZY WIEKAMI

Jesteśmy zdania, że wraz z zamknięciem „drzwi” Wieku Ewangelii, nie będzie więcej spładzania z Ducha Świętego do duchowej natury. Każdy, kto potem przyjdzie do Boga, poświęcając się przed rozpoczęciem dzieła Restytucji, zostanie przyjęty przez Boga, nie na duchowym poziomie istnienia, ale na ziemskim. Zostanie przyjęty i zaakceptowany przez Boga na tych samych warunkach, co Starożytni Godni. Starożytni Godni pojawili się, gdy żadne powołanie nie było dla nich otwarte – Wysokie Powołanie nie było jeszcze dostępne, a możliwości Restytucji jeszcze się nie rozpoczęły. Jednak oni dobrowolnie oddali się Bogu, nie wiedząc, jakie błogosławieństwa może przynieść ich poświęcenie, mieli tylko przeświadczenie, że w przyszłości otrzymają „lepsze zmartwychwstanie” niż pozostały świat.

Myślimy, że każdy, kto w takich warunkach zupełnie poświęci się dla Pana, pozostawiając wszystko, aby podążać Jego ścieżkami i będzie żyć wiernie,

::R5761 : strona 270::

lojalnie, zgodnie z tym poświęceniem, może otrzymać przywilej należenia do klasy podobnej do tej, którą stanowili żyjący przed Wiekiem Ewangelii. Nie widzimy przyczyny, dla której Pan miałby odmówić przyjęcia tych, którzy poświęcą się po zakończeniu Wieku Ewangelii i Wysokiego Powołania, a przed pełnym otwarciem Wieku Tysiąclecia.

PALENIE KĄKOLU

To, czy zwyciężający święci będą mieć udział w paleniu klasy kąkolu, nie jest obecnie jasne. „Tać jest sława wszystkich świętych jego, Aby postąpili […] według prawa zapisanego”. Wszyscy święci obejmowaliby zatem tych, którzy żyją na świecie, gdy sądy są wykonywane, a także zmartwychwstałych świętych. Nie wiemy, w jaki sposób ktokolwiek z żyjących tutaj miałby mieć udział w wykonywaniu zapisanych sądów, ale mamy oczy szeroko otwarte z myślą, że tak może być.

Wydaje się, że palenie kąkolu trwa już od pewnego czasu, tj. że ci, którzy wyznali, że są chrześcijanami i myśleli, że są chrześcijanami, a nigdy nie weszli w prawdziwy związek z Panem i nie stali się klasą pszenicy, mają być zniszczeni jako kąkol i pokazani w prawdziwym świetle. Zapytani o ich poświęcenie, odpowiedzą: „Nie jestem święty, ale chcę być dobry i sprawiedliwy w moich poczynaniach, o ile to możliwe”. W ten sposób pokazują, że nie zrozumieli, co to znaczy być prawdziwym chrześcijaninem.

Ta wielka wojna w Europie budzi ludzi do myślenia w sposób, w jaki nigdy wcześniej nie myśleli i teraz właśnie jest czas, kiedy prawdziwe chrześcijaństwo i jego imitacja będą rozróżnione. Wielu ludzi wcześniej czy później szybko to rozpozna. Ale jest jeszcze duża część kąkolu, który jeszcze nie został spalony. Cesarz Niemiec Wilhelm II, król Anglii Jerzy V, car Rosji, papież itd. nie poznali jeszcze różnicy między prawdziwym chrześcijaństwem a jego imitacją. Podobnie jest z wieloma innymi. Jednak palenie kąkolu będzie postępować aż do końca, a prawda i fałsz zostaną w pełni objawione wszystkim.

====================

— 1 września 1915 r. —

Jeżeli zauważyłeś błąd w pisowni, powiadom nas poprzez zaznaczenie tego fragmentu tekstu i przyciśnięcie Ctrl+Enter.