R5899-152 Wiersz: Bądź gotów – bo dni są złe

Zmień język 

::R5899 : strona 152::

BĄDŹ GOTÓW – BO DNI SĄ ZŁE

Pozwól mi cierpieć bez narzekania,
Zatrzymać się, choć do złego nic mnie nie nakłania.
O, Panie, w modlitwie mnie wzmacnia Twa siła!
Pozwól, bym złem za zło nigdy nie płaciła.
Temu, kto mnie uderzy nie czyń nic złego;
Tak mnie przygotuj na przyjście Dnia Twego!

Panie spraw, bym na Twój obraz była przemieniona,
Abym Duchem łagodności Twojej była napełniona.
Bym tej lekcji, Panie, nigdy nie straciła,
Bym dla tego, komu litość potrzebna, tu była,
Gdyż, to nie był ten biedny uciskany, lecz ciemiężca,
Nie zraniony ten, ale dumny przestępca.

Mój prawdziwy Pokoju i Zbawicielu, bądź blisko mnie,
Przy Tobie cierpieniem nigdy nie znudzę się;
Bądź blisko mnie, by drogą kierować moją,
Gdy wróg mnie napada, wspieraj ręką Swoją.
Niech Duch Twój cierpliwy duszy mej wzmocnienie da;
Tak mnie przygotuj na przyjście Twojego dnia.

Ona sama w cierpliwości ciągle swojej zawsze trwała,
Bo uznała, że choć ciężko – błogosławieństwo miała.
Więc, gdy trudy się pojawią, nie dziw wcale się,
Na szczęśliwe Królestwo zwróć uwagi swe;
Zgotowane dla Ciebie, bo ją zawsze kochałeś,
I siebie w ofierze za nią oddałeś!

Autor nieznany.

====================

— 15 maja 1916 r. —