R0076-5 Pieśń Mojżesza i Baranka

Zmień język 

::R0076 : strona 5::

PIEŚŃ MOJŻESZA I BARANKA

Obj. 15

Opisane w tym rozdziale wydarzenia bardzo wyraźnie dotyczą końca Wieku Ewangelii, ponieważ to właśnie wtedy gniew Boży będzie dokonany poprzez wylanie siedmiu ostatecznych plag. Pominę rozważanie zalet różnych poglądów na temat ‘jakoby’ szklanego morza oraz stanu tych, o których jest powiedziane, że nad nim stoją; zwrócę pokrótce uwagę na pieśń.

Niektórzy uważają, że pieśń Mojżesza to pieśń wyzwolenia, śpiewana przez dzieci Izraela po przekroczeniu Morza Czerwonego po wyjściu z Egiptu. Ale zauważmy, że ta pieśń została dana tutaj. Czyż w oczywisty sposób nie odnosi się ona do harmonijnych nauk Mojżesza i Chrystusa, jakie znajdujemy w Piśmie Świętym? A ci, którzy doszli do przedstawionego tutaj stanu, nauczywszy się jej, śpiewają innym, czyli uczą ich? Tłumaczenie Emphatic Diaglott podaje:

„Wielkie i cudowne dzieła twoje, o Panie Boże wszechmogący! Sprawiedliwe i prawdziwe twoje ścieżki, o Królu narodów.” (Ethnon znaczy ‘narody,’ a nie ‘święci,’ jak podaje autoryzowana wersja [oraz Biblia Gdańska – przyp. tłum.].)

Któżby się Ciebie nie bał, o Panie, i nie wysławiał Twego imienia, gdyżeś sam szczodry, gdyż wszystkie narody przyjdą, kłaniać się będą przed obliczem Twoim, ponieważ się okazały sprawiedliwe dzieła Twoje. Greckie słowo przetłumaczone jako sądy w czwartym wersecie przez tłumaczy Biblii Króla Jakuba [oraz Biblii Gdańskiej – przyp. tł.] to nie Krisis ani Krima, które właściwie tłumaczy się jako Sąd, lecz Di-Kaiomata, które poprawnie tłumaczone jest jako ‘sprawiedliwe dzieła.’

Występuje ono w Obj. 19:8, gdzie świetny bisior (len) jest, czyli reprezentuje sprawiedliwe uczynki świętych. Siła i piękno wyrażenia: „Gdy się okazały sprawiedliwe dzieła jego” staje się widoczna, gdy przypomnimy sobie, że wielkie masy członków Kościoła Wieku Ewangelii przez wieki nauczały, a większość tej klasy obecnie naucza, że narody, z wyjątkiem stosunkowo nielicznych, są „wrzucane do piekła,” do stanu beznadziejnej niedoli, nawet bez głoszenia im Ewangelii, co dałoby im możliwość pokuty, a przez to uniknięcia tego strasznego losu.

Przez takie nauki Bóg wydaje się bardzo niesprawiedliwy, co oddaliło rzesze tych, którzy je słyszeli, od Boga i od Biblii. Nawet gdyby wyrokiem była wieczna śmierć, jak wielu wierzy, to i tak brakuje tu poznania prawdy. Ale obecnie wielu już poznało, a wielu więcej jeszcze pozna i będzie nauczać tej chwalebnej pieśni Mojżesza i Chrystusa, że wszystkie narody przyjdą i kłaniać się będą przed obliczem Boga, okazując przez to jego sprawiedliwość: „Który tak umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby ktokolwiek weń uwierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.” Zanim uwierzą, muszą usłyszeć. Rzym. 10. Miliardy, które umarły w nieświadomości, muszą zostać ożywione, zanim będą mogli usłyszeć. Dlatego wszystkich, którzy zostaną zbawieni, Bóg ożywi i przyprowadzi do znajomości prawdy. Ponieważ jeden jest pośrednik między Bogiem i człowiekiem, człowiek Chrystus Jezus, który dał siebie na okup za wszystkich, o czym będzie świadczone we właściwym czasie. 1 Tym. 2:4,6

B.W.K.

====================

— Luty 1880 r. —