Zmień język

::R4538 : strona 380::

Boskie Przymierze Zakonu

Jest, ale tylko jeden Boski Plan, jakakolwiek byłaby forma jego stwierdzenia – Najwyższa miłości dla Boga i tej samej miłości dla sąsiada jak i dla siebie. Dla tego Prawa aniołowie i ludzie muszą dostosować się by być w Relacji Przymierza z Bogiem, smakując życia wiecznego. Prawo Przymierza usiłowało tego dokonać dla Izraela podczas Wieku Żydowskiego, przez jego pośredniczącą pracę jednego Dnia Pojednania odnowienia „roku za rok”.

Pozaobrazowy Mojżesz (Chrystus Głowa i Ciało, „Królewskie Kapłaństwo”), przez jego „lepsze ofiary”, będą odnosili sukces w przyprowadzaniu pozaobrazowego Izraela w Relacje Przymierza i wiecznego życia. Wiek Ewangelii jest „zadowalającym czasem” dla poświęcania się kapłanów przez składanie ofiar (Ps. 50:5) i płacenie Sprawiedliwości ceny okupu – złożonego na Kalwarii. Wiek Tysiąclecia będzie to czas dla pojednania świata, symbolizowanego przez pokropienie Mojżesza „ludu” krwią ofiar pojednania. Pojednanie nie skończy się między Bogiem i ludźmi przed końcem Tysiąclecia, kiedy Chrystus dostarczy Królestwo Ojcu.

Świat przez odnowione Izraelskie Przymierze i lepszego Pośrednika zacznie otrzymywać błogosławieństwa Nowego Przymierza natychmiast pod Pośredniczącym Królestwem, ale nie przed zakończeniem się Tysiąclecia będzie doskonałym, odnowionymi ludźmi, by byli dopuszczeni do relacji przymierza z Bogiem.

Kościół, przyjęty przez Chrystusa przez wiarę i poświęcenie, jako członkowie pozafiguralnego nasienia Abrahama, teraz są jednym z Bogiem przez ich Oblubieńca – Adwokata, w relacji Przymierza i błogosławieństwie – Gal. 3:29.

====================

— 15 grudnia 1909 r. —